Monthly Archives: marzec 2016

O Nas

Spółdzielnia Socjalna Pożyteczni

Po rocznym szkoleniu, organizowanym przez FISE, w 2014 wystartowało nasze drugie sztandarowe przedsięwzięcie – Spółdzielnia Socjalna „Pożyteczni“, w której podopieczni Fundacji będą pełnoprawnymi członkami i pracownikami.
Nasz projekt otworzenia w Warszawie „Prezenciarni“, która byłaby swego rodzaju połączeniem placówki handlowej, galerii sprzedającej atrakcyjne prezenty oraz kawiarni, w której światy niepełno- i pełnosprawnych mogłyby współistnieć ze sobą – przeszedł zwycięsko procedurę konkursową i uzyskał dofinansowanie w wysokości 118 tys. zł. Obecnie jesteśmy w trakcie jego realizacji.

Nasze cele

Wg danych Raportu, przygotowanego przez Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, w związku z ratyfikowaną przez Polskę Konwencją ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych,

Akademia Umiejętności – Kształcenie ustawiczne

Akademia Umiejętności – Kształcenie ustawiczne

Tworząc Akademię przyjęliśmy założenie, że naszym celem jest nie tyle przekazanie sumy wiedzy praktycznej, zawodowej (bo tej, niezwykle ciężko pracując, uczyli się przez całe życie), ale przede wszystkim rozwój osobowości, ciekawości świata, a także ugruntowanie i – w miarę możliwości – rozwijanie tych umiejętności, które nabyli w szkole.
Zajęcie w Akademii prowadzone są od poniedziałku do piątku. Każdego dnia to 5-6 godz. zajęćć, w siedzibie Zespołu Szkół Specjalnych nr.105 przy ul.Długiej i w siedzibie Fundacji Centrum Prasowe Nowy Świat 58.
Zajęcie prowadzone są non profit przez załozycieli Fundacji” Też chcemy być” i wolontariuszy,

O nas

Fundacja „Też chcemy być“

Fundacja powstała w 2011roku. Zalożycielami są trzy rodziny, których dzieci dotknięte  są niepełnosprawnoscią intelektualną.
Kiedy nasze dzieci kończyły zawodową szkołe specjalną stanęliśmy przed trudnym wyzwaniem: jak wprowadzić je w dorosłe już życie, mając pełną świadomość, jak niewielkie są ich szanse na znalezienie jakiejkolwiek, choćby okresowej, pracy (nie mówiąc już o stałym zatrudnieniu); jak zorganizować ich czas, a wreszcie – to najtrudniejsze pytanie, które w okresie szkolnym można było jeszcze odłożyć na później: co zrobić, jak zapewnić im w miarę normalne życie, gdy nas już zabraknie, nie byli skazani wyłącznie na zasiłek, rentę socjalną i życie w domu opieki społecznej…